De kip, het ei of toch het schaap?

Overeenkomsten en dieren: waar moet u rekening mee houden?

Nederland is in de ban van fipronil-eieren en ‘besmette’ kippen. Over de vraag wie voor de schade in deze kwestie aansprakelijk is óf kan worden gehouden, is tot dusver (nog) niet geoordeeld (althans niet in rechte). Wel is recent al geoordeeld over het ontbinden van een koopovereenkomst in verband met geïnfecteerde schapen. De kwestie betrof het volgende.

De verkoop & export van schapen
Een Nederlandse organisatie voor schapen- en geitenfokkers verkocht aan een Wit-Russisch bedrijf 200 schapen, bestemd voor de export naar Wit-Rusland. De schapen werden geselecteerd en in quarantaine geplaatst. De koopprijs werd voor een deel voldaan. Maar vlak voordat de schapen werden opgehaald, bleek bij een klinische keuring een klein aantal schapen tekenen te vertonen van een infectie met Echtyma (o.a. zweren aan en bij de mond). Daarop besloot de veterinaire autoriteit in Wit-Rusland de invoer van de betreffende groep schapen af te wijzen.

Het Wit-Russisch bedrijf greep dit aan, nam de schapen niet af en verzocht de koopprijs terug te betalen. De schapenorganisatie gaf geen gehoor aan dit verzoek.

Een (on)gezond schaap…..
In de procedure die volgde werd door de rechter onderzocht of de schapen voldeden aan hetgeen in de koopovereenkomst tussen partijen was afgesproken.

Allereerst bleek dat de infectie bij (jonge) schapen onschuldig is, de infectie niet staat vermeld op een (speciale) ziektelijst én de infectie niet kwalificeert als een besmettelijke ziekte waarover Nederland en Wit-Rusland aparte afspraken hebben gemaakt. Daarnaast voldeed het merendeel van de schapen aan de nodige eisen (bijvoorbeeld aan de eisen voor het verkrijgen van een exportcertificaat), zo stelde de arts van de Nederlands Voesel- en Warenautoriteit (NVWA), die de schapen had gekeurd.

Tekortkoming & ontbinding
De rechter concludeerde dat de schapen voldeden aan de afgesproken gezondheidseisen en het Wit-Russisch bedrijf verplicht was om de schapen af te nemen. Nu zij daartoe niet was overgegaan, schoot zij toerekenbaar tekort en omdat het Wit-Russisch bedrijf meermaals had aangegeven geen enkel schaap te importeren, was (en is) zij niet meer gerechtigd om de overeenkomst te ontbinden en het al betaalde deel van de koopprijs terug te vorderen.

Met het oog op haar plicht om de schade te beperken – de kosten voor het verblijf van de schapen in quarantaine waren fors en liepen steeds verder op – verkocht de schapenorganisatie de schapen aan een derde. Daarmee had zij haar schapen op het droge.

Komt uw contractpartij haar afspraken niet na of handelt een derde (zoals een toezichthouder) jegens u onrechtmatig en lijdt u hierdoor schade? Onze aansprakelijkheidsspecialisten voorzien u graag van advies.